Το πιο διαδεδομένο έθιμο για το Σάββατο τα «κάλαντα του Λαζάρου» αναβίωσαν τα παιδιά του Δρεπάνου Αργολίδας

Το πιο διαδεδομένο έθιμο για το Σάββατο του Λαζάρου είναι τα «κάλαντα του Λαζάρου».

Τα κάλαντα ήταν αποκλειστικά σχεδόν γυναικεία υπόθεση με τις μικρές «Λαζαρίνες» να τραγουδούν και να αναγέλλουν τη μόνη χαρμόσυνη γιορτή της Σαρακοστής!

Την παραμονή της γιορτής, οι Λαζαρίνες ξεχύνονταν στα χωράφια και μάζευαν λουλούδια με τα οποία στόλιζαν μικρά καλαθάκια, γύριζαν από σπίτι σε σπίτι τραγουδώντας τον Λάζαρο και εισέπρατταν μικρό φιλοδώρημα, χρήματα, αυγά, φρούτα ή άλλα φαγώσιμα.

Τα έθιμα του Λαζάρου ,μάλιστα -ιδίως κατά την Τουρκοκρατία- είχαν κοινωνική σκοπιμότητα αφού έτσι οι κοπέλες μπορούσαν να βρεθούν εκτός σπιτιού και να γνωρίσουν αγόρια προκειμένου να ακολουθήσουν αρραβωνιάσματα και γάμοι. Εμείς σήμερα στο σχολείο φτιάξαμε έναν ξύλινο σταυρό και τον στολίσαμε με λουλούδια . Έτσι, ένα παιδί έκανε τον Λάζαρο και ξεχυθήκαμε οι δασκάλες με τα πρωτάκια και τα δευτεράκια μας ,με χαρές στα στενά σοκάκια του χωριού και στα μαγαζιά της πλατείας, τραγουδώντας τα κάλαντα του Λαζάρου:

αναγγέλλοντας σε όλους την αναγέννηση της φύσης με τον ερχομό της Άνοιξης και την προετοιμασία για τη Μ. Εβδομάδα ....Πήραμε τα κερασματάκια μας από όλους και πολλές ευχές ! Καλή Ανάσταση ! " – Πού ’σουν Λάζαρε, πού είναι η φωνή σου που σε γύρευε η μάνα κι η αδερφή σου. – Ήμουνα στη γη, στη γη βαθιά χωμένος κι από τους εχθρούς, εχθρούς βαλαντωμένος. Βάγια, βάγια των βαγιών, τρώνε ψάρια, τον κολιόν και την άλλη Κυριακή, ψήνουν το παχύ αρνί."