Οι καθημερινές ειδήσεις από την Αργολίδα, την Πελοπόννησο, την Ελλάδα και την Ευρώπη. Πιστοποιημένο μέλος του Μητρώου Επιχειρήσεων Ηλεκτρονικών Μέσων Ενημέρωσης.
Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Νέας Κίου και ο Δήμος Άργους-Μυκηνών παρουσιάζουν την ΔΕΥΤΕΡΑ 4 ΚΑΙ ΤΕΤΑΡΤΗ 6 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΩΡΑ 9μμ στο Προαύλιο του Δημοτικού Σχολείου Νέας Κίου την παράσταση: ΘΕΣΜΟΦΟΡΙΑΖΟΥΣΕΣ του ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ.
Oι Θεσμοφοριάζουσες του Αριστοφάνη, σε μετάφραση Παντελή Μπουκάλα, ζωντανεύουν σε μια παράσταση που συναντά το αρχαίο με το μεταμοντέρνο, τη φάρσα με τη ρήξη, το σώμα με τη φωνή.
Με εφαλτήριο τη δεκαετία του ’80 και τα camp, queer και drag αισθητικά στοιχεία, η σκηνοθεσία αντιμετωπίζει τους άνδρες ως εύθραυστα κοινωνικά κατασκευάσματα και τις γυναίκες ως σώματα πολιτικής μνήμης.
Μέσα από το χιούμορ, την απογύμνωση και τη μουσική (Carrà, Garbage, Enigma, Abba), η παράσταση μετατρέπει τις Θεσμοφοριάζουσες σε τελετουργία αποδόμησης της έμφυλης ταυτότητας και αποκατάστασης της φωνής.
Ένα αρχαίο έργο – ένα σύγχρονο κάλεσμα: να ξαναμιλήσουμε με τα σώματά μας. Και να ξαναγελάσουμε με τα πρόσωπα που μας φόρεσαν.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
ΘΕΣΜΟΦΟΡΙΑΖΟΥΣΕΣ 2025
του Αριστοφάνη – Μετάφραση: Παντελής Μπουκάλας
Σκηνοθεσία – Δραματουργία: Γιάννης Σαρηγιάννης
Χορογραφίες-Κίνηση: Ειρήνη Αλεξίου
Σκηνογραφία-Ενδυματολογία: Άση Δημητρολοπούλου
Μουσική ενορχήστρωση-Διασκευές: Μιχάλης Τετώρος
Βοηθός Σκηνοθέτη: Δήμητρα Δέδε
Τραγούδι-φωνητικά: Ελένη Νόνη
Ηλεκτρικό Μπάσο-φωνή: Βασίλης Καλαγιάς
Πιάνο: Αντρέας Μπογάς
Σαξόφωνο: Θάνος Δήμου
Τρομπέτα: Μιχάλης Τετώρος
Κρουστά : Αλέξανδρος Μαραγκός
Video art-Μοντάζ: Σεραφείμ Ζίου
Φωτισμοί-Ήχος: Βαγγέλης Μαλακός
Αφίσα: Νίκος Ρουμπάκης
Κατασκευές: Αχιλλέας Μπαντανάς, Ηλίας Μπαντανάς
Κατασκευές κουστουμιών: Νεκταρία Σπινοπούλου
Οργάνωση Παραγωγής: Πολιτιστικός Σύλλογος Νέας Κίου
Παραγωγή: ΔΗΜΟΣ ΑΡΓΟΥΣ-ΜΥΚΗΝΩΝ
Ερμηνείες: από την Θεατρική Ομάδα του Πολιτιστικού Συλλόγου Νέας Κίου.
ΔΕΥΤΕΡΑ 4 ΚΑΙ ΤΕΤΑΡΤΗ 6 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΩΡΑ 9μμ Προαύλιο Δημοτικού Σχολείου Νέας Κίου
Γεν. Είσοδος: 5€
Σημείωμα Σκηνοθέτη – Δραματουργική Προσέγγιση
Ξεκινήσαμε από τη δεκαετία του ’80. Όχι τυχαία. Τότε που το σώμα γινόταν θέαμα, το φύλο γινόταν υπαινιγμός, και η επιτήδευση – το camp, το drag, η υπερβολή – φώναζαν την αλήθεια με ψεύτικες βλεφαρίδες. Ήταν η εποχή που οι φωνές έσπαγαν, που τα σώματα τσακίζονταν για να γίνουν ορατά.
Σε μια παράσταση που στήνεται πάνω στον λόγο του Παντελή Μπουκάλα, που είναι συγχρόνως βαθιά πολιτικός και αφοπλιστικά ποιητικός, βρήκαμε έναν κόσμο όπου τα γυναικεία στόματα μιλούν – κι οι αντρικές φωνές λυγίζουν. Η δραματουργία μας ακολουθεί αυτό το ρήγμα: ένας κόσμος πατριαρχικός που καταρρέει μέσα από το ίδιο του το προσωπείο.
Το φύλο είναι ρόλος. Η ταυτότητα είναι πράξη. Το σώμα είναι πεδίο μάχης. Όλα είναι επιτέλεση, αλλά τίποτα δεν είναι αστείο.
Έτσι διαβάζουμε τις Θεσμοφοριάζουσες: όχι ως φαρσική παρωδία, αλλά ως επιτελεστική τελετουργία αλλαγής.