Οι καθημερινές ειδήσεις από την Αργολίδα, την Πελοπόννησο, την Ελλάδα και την Ευρώπη. Πιστοποιημένο μέλος του Μητρώου Επιχειρήσεων Ηλεκτρονικών Μέσων Ενημέρωσης.
Η γραμμή μεταξύ της ζωής και του θανάτου, μεταξύ του χάους και της ευημερίας, είναι συχνά τόσο λεπτή όσο μία κλωστή από μετάξι.
Το Άργος, που τόσα χρόνια νοσηλεύεται με οξεία καρδιακή ανεπάρκεια, είναι ένα βήμα πριν διασχίσει αυτή την γραμμή και περάσει στην ζώνη της οριστικής παρακμής, της ήττας της ζωής. Το λιανεμπόριο έχει ισοπεδωθεί, η αγροτική παραγωγή καταρρέει, ο πληθυσμός λιγοστεύει με ανησυχητική ταχύτητα, οι νέοι απουσιάζουν, και η πόλη είναι παραδομένη σ’έναν αυτοκαταστροφικό κύκλο παρακμής και απραξίας. Για ν ‘αντιστραφεί η κατάσταση πρέπει ν’αλλάξει η νοοτροπία του διέπει τα αυτοδιοικητικά πεπραγμένα του τόπου μας, να διαγνωστούν με ειλικρίνεια και τόλμη οι παράγοντες που έχουν οδηγήσει σ ’αυτό το αδιέξοδο και να υπάρξει δυναμική βούληση για αλλαγή, για να εφαρμοστούν οραματικές πολιτικές που θα έρθουν σε ρήξη με το παλιό, και θα δώσουν θέση στο νέο, στην πρόοδο, την ευημερία και την ανάπτυξη. Ύψιστο αγαθό εξάλλου κάθε σπουδαίας πόλης είναι η θέληση για ζωή, η ισχύς της νεότητας και η
προσδοκία του μέλλοντος.
Πρώτο και πιο ουσιαστικό πρόβλημα της πόλης είναι η έλλειψη θέσεων εργασίας και αγοραστικής δύναμης, πρόβλημα που εκτείνεται στον κοινωνικό και πολιτισμικό τομέα. Όπως και οι περισσότερες πόλεις της χώρας το Άργος είναι μία πτωχιά πόλη που δεν μπορεί να προσφέρει στους σπουδαγμένους νέους της διαφοροποιημένες θέσεις εργασίας με ικανοποιητικές απολαβές. Ακόμη στο Άργος κυριαρχούν η χρυσή μετριότητα, ο νεποτισμός και η πιο μίζερη προγονολατρεία, είναι ένας τόπος όπου τα όνειρα των νέων για δημιουργία και καινοτομία πηγαίνουν να πεθάνουν.
Οι νέοι κατά συνέπεια μεταναστεύουν στην Αθήνα ή στο εξωτερικό, παραδίδοντας το Άργος στην παρακμή και στερώντας το από τις δυνάμεις και τους ανθρώπους που θα μπορούσαν να το σώσουν.
Το πρώτο βήμα για την οικονομική -και κατά συνέπεια κοινωνική και πολιτισμική- αναδιάρθρωση της πόλης πρέπει να ξεκινήσει από μία μεγάλη και ειλικρινή παραδοχή. Το αγροτικό Άργος, με τα πορτοκάλια, τις καϊσιές και τις ελιές, έχει τελειώσει δια παντός. Η λειψυδρία θα εξαφανίσει σε βάθος χρόνου όλες τις υδροβόρες καλλιέργειες, ενώ ο μικρός κλήρος, ο πολυκερματισμός, η έλλειψη εργατών γης και οι χαμηλές τιμές των προϊόντων καθιστούν οποιαδήποτε επαγγελματική ενασχόληση με τον αγροτικό τομέα απαγορευτική για
την πλειοψηφία των νέων.
Τα επόμενα χρόνια ο αριθμός των αγροτών θα συρρικνωθεί σημαντικά, τόσο στην περιοχή μας όσο και πανελλαδικά. Συνεπώς ο αναπτυξιακός σχεδιασμός του δήμου θα πρέπει να μετατοπιστεί μακριά από πολιτικές υπέρ του πρωτογενή τομέα και να προωθήσει πολιτικές κυρίως υπερ του δευτερογενή και τριτογενή
τομέα. Είναι τουλάχιστον αστείο να μονοπωλείται ο δημόσιος διάλογος της περιοχής μας με εξαγγελίες για αρδευτικά έργα και αγροτική οδοποιία! Εξάλλου δεν υπάρχει καμία περιοχή στην Ευρώπη που κατάφερε ν ’αντιστρέψει την ερημοποίηση της με αρδευτικά έργα, και σίγουρα όχι στην Ελλάδα.
Το Άργος, και τα χωριά, πρέπει να μετασχηματιστούν αστικά. Ο μετασχηματισμός αυτός όμως δεν μπορεί όμως να στηριχτεί στον τουρισμό, όπως διατείνονται τόσο η προηγούμενη όσο και η νυν δημοτική αρχή. Παραμερίζοντας αρχικά ότι δεν έχει γίνει καμία σοβαρή προσπάθεια αξιοποίησης και προώθησης των τουριστικών πόρων του δήμου, θα επικεντρωθώ στο προφανές. Το Άργος είναι μία εξαιρετικά άσχημη πόλη, και είναι ακόμη πιο άτυχη επειδή βρίσκεται κοντά στο Ναύπλιο, που είναι μία πολύ ωραία πόλη. Οι τουρίστες πάντα θα αντιμετωπίζουν το Άργος ως έναν φθηνό, παρακατιανό, δευτερεύοντα προορισμό και όχι ως κύριο, που είναι προϋπόθεση για την ανάπτυξη μίας βαριάς τουριστικής βιομηχανίας, ικανή να στηρίξει το μέλλον μίας ολόκληρης περιοχής. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν οφείλει το Άργος ν ’αναδείξει την αρχαία, μεσαιωνική και νεότερη πολιτισμική κληρονομιά του, αλλά θα πρέπει ο τουρισμός ν ’αντιμετωπίζεται ως δευτερεύουσα οικονομική δραστηριότητα και όχι ως την «οικονομική δραστηριότητα που θα σώσει την πόλη», όπως διέτεινε ένας πρώην δήμαρχος.
Ακόμη είναι αυτονόητο ότι ο αστικός μετασχηματισμός του Άργους δεν μπορεί να στηριχθεί στην ανάπτυξη ενός τομέα υπηρεσιών υψηλής προστιθέμενης αξίας (κυρίως στον τομέα της τεχνολογίας, όπως έκαναν π.χ. τα Γιάννενα) αφού είναι μία μικρή πόλη που στερείται βασικών προϋποθέσεων όπως είναι γρήγορο ίντερνετ, πανεπιστήμιο, εξειδικευμένες τοπικές επιχειρήσεις και οικοσύστημα καινοτομίας.
Μοιραία μας απομένει ως διέξοδο στην οικονομική εξαθλίωση η ανάπτυξη της βιομηχανίας και ειδικότερα της μεταποίησης. Η σύγχρονη βιομηχανία κατά κανόνα παρέχει θέσεις εργασίας τόσο υψηλής ειδίκευσης (δηλαδή που απαιτούν πανεπιστημιακή μόρφωση) όσο και υψηλών μισθών (ο κλάδος έχει τους υψηλότερους απ’ όλους τους κλάδους στην χώρα).
Είναι συνεπώς ο ιδανικός τομέας για να ηγηθεί της ανάκαμψης του Άργους. Ήδη στην περιοχή μας λειτουργούν αρκετές βιομηχανικές μονάδες με μεγάλη επιτυχία. Υπάρχουν εργοστάσια που ασχολούνται με την παραγωγή πλαστικών προϊόντων, θερμοσίφωνων, μηχανημάτων συσκευασίας, λιπασμάτων, έτοιμων φαγητών και ζυμών, προϊόντων σκίασης, μεταλλικών ειδών, σιδηροδρομικών στρωτήρων και μεταλλικών κολώνων, αρδευτικών και υδρευτικών σωλήνων, αντλιών άρδευσης και ύδρευσης, κ.α. Πολλές από τις επιχειρήσεις που λειτουργούν εντός του δήμου καταγράφουν σημαντικές εξαγωγές στο εξωτερικό, με δεκάδες μόνιμους
εργαζόμενους και ετήσιο τζίρο δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ. Ακόμη στον δευτερογενή τομέα εντάσσονται τα εργοστάσια φρούτων και τα οινοποιεία, τα οποία όμως έχουν εξαρτώνται άμεσα από την τοπική αγροτική παραγωγή και έχουν μεγάλη εποχικότητα, οπότε αδυνατούν να συντηρήσουν μεγάλο αριθμό μόνιμων θέσεων εργασίας.
Από την στιγμή που υπάρχει ήδη μία σημαντική βιομηχανική βάση στο Άργος πρέπει να γίνει οργανωμένη προσπάθεια από τον Δήμο Άργους – Μυκηνών και την Περιφέρεια Πελοποννήσου για την διεύρυνση της και για την βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της πόλης ώστε να καταστεί πανελλήνιος βιομηχανικός πόλος και να προσελκυσθούν επενδύσεις από την Αθήνα και το εξωτερικό. Πρώτο ουσιαστικά βήμα θα είναι επιτέλους να προχωρήσει η δημιουργία οργανωμένης ΒΙΠΕ μεσαίας και υψηλής όχλησης κοντά στον κόμβο της Στέρνας
του αυτοκινητόδρομου Μορέα/Α7, όπως προέβλεπε το ΣΧΟΟΑΠ του τέως Δήμου
Κουτσοποδίου.
Είναι απαράδεκτο η περιοχή μας να έχει τόσες πολλές βιομηχανικές μονάδες
και να μην διαθέτει μία οργανωμένη, πολεοδομημένη, μ ’εύκολη πρόσβαση και διαρκή επιτήρηση βιομηχανική περιοχή. Η Τρίπολη, που διαθέτει ΒΙΠΕ από πολύ παλιά τώρα, σχεδιάζει όχι μόνο να την επεκτείνει αλλά και να δημιουργήσει δύο νέες ΒΙΠΕ σε διαφορετικές τοποθεσίες, εξαιτίας του επενδυτικού οργασμού που παρατηρείται! Δεν γίνεται ο Δήμος Άργους – Μυκηνών ν ‘ασχολείται με θέματα ευτελούς σημασίας, που δεν δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας και πλούτο, και ν ’αγνοεί εντελώς το ζήτημα της ΒΙΠΕ που είναι ζωτικό για την ανάπτυξη όχι μόνο του Άργους αλλά και όλης της Αργολίδας.
Πρέπει να ληφθεί άμεσα αποφασιστική δράση για την οικονομική ανασυγκρότηση του
Άργους αλλιώς πολύ φοβάμαι πώς σε λίγα χρόνια, στην πόλη και στα χωριά, θα υπερτερούν τα αγριογούρουνα και τα τσακάλια από τους ανθρώπους, και θα έχει μειωθεί τόσο το βιοτικό και οικονομικό επίπεδο που οποιαδήποτε ανάκαμψη θα καθίσταται αδύνατη. Το Άργος πρέπει να κάνει την επιλογή του: την ζωή, ή τον αφανισμό;
Γράφει ο Φίλιππος Παπαδημητρίου
Ο Φίλιππος Παπαδημητρίου είναι φοιτητής νομικής, επαγγελματίας ελαιοπαραγωγός και πρόεδρος της ΑΜΚΕ Το Χαμόγελο του Χωριού.