Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου Φενεού εκεί που δύο μοναχοί καλλιεργούν τριαντάφυλλα και παράγουν ένα μοναδικό γλυκό του κουταλιού

Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου Φενεού, κοντά στη λίμνη Δόξα της ορεινής Κορινθίας, εκεί που δύο μοναχοί καλλιεργούν τριαντάφυλλα και παράγουν ένα μοναδικό γλυκό του κουταλιού. 

Σε απόσταση δύο ωρών από την Κορίνθο και αφού διασχίσουμε αμπελώνες, μελίσσια, ρυάκια, πετρόχτιστα ορεινά χωριά, στενά γεφύρια, βαθυπράσινα μπουνά, την ελώδη λίμνη της Στυμφαλίας αλλά και τη μεγάλη κοιλάδα του Φενεού συναντάμε την πανέμορφη τεχνητή ορεινή λίμνη Δόξα.

Στα σμαραγδένια νερά της καθρεφτίζεται ο επιβλητικός όγκος των βουνών της ορεινής Κορινθίας. Πρόκειται για ένα οικοτουριστικό αξιοθέατο σπάνιας ομορφιάς και φυσικού κάλλους, ένα τοπίο απαράμιλλης φυσικής γοητείας που, όχι τυχαία, έχει γίνει γνωστό με την προσωνυμία «κορινθιακή Ελβετία».

Στη λίμνη υπάρχει μια χωμάτινη λωρίδα γης που οδηγεί στον ναό του Αγίου Φανουρίου. Πριν ο ναός λάβει τη σημερινή του ονομασία, κατά τον 14ο αιώνα χτίστηκε εκεί στο Παλαιομονάστηρο, παλιό καθολικό της μονής Αγίου Γεωργίου.

Σύμφωνα με την παράδοση, το Παλιομονάστηρο το έχτισε κάποιος μοναχός από την επαρχία Καλαβρύτων με τα δικά του έξοδα αλλά και με επαιτία. Όμως αργότερα, τον 17ο αιώνα, εγκαταλείφθηκε, όταν η λίμνη Φενεού κατέκλυσε ολόκληρη την κοιλάδα, αναγκάζοντας τους μοναχούς να χτίσουν ψηλότερα το νέο μοναστήρι. Ακόμα και σήμερα στα νότια του ναού σώζονται τα ερείπια κτισμάτων που ανήκουν στην αρχική μονή.

Ελάχιστα λεπτά από τη λίμνη στέκει επιβλητικά στη νέα θέση της Ιερά Μονής Αγίου Γεωργίου, σε υψόμετρο που αγγίζει τα 1.000 μέτρα. Το συγκεκριμένο μοναστήρι έχει μακρόχρονη ιστορία, αφού διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην Επανάσταση του 1821. Χρησίμευσε ως αρχηγείο της Φιλικής Εταιρείας υπό τις εντολές του ηγούμενου της μονής Ναθαναήλ αλλά και με τη βοήθεια πολλών ηγουμένων από γειτονικές μονές. Σήμερα ο επισκέπτης αντικρίζει ένα τριώροφο εντυπωσιακό οικοδόμημα που κατασκευάστηκε το 1693, αλλά ανακαινίστηκε λόγω πυρκαγιάς το 1754